STEP visie op rugklachten in 2015
wetenschappelijk bevestigd
STEP heeft altijd – sinds 1982 – de functie van de nucleus en de “nucleaire” krachten van de nucleus op zijn omgeving (wervellichaam en de omringende banden) centraal gesteld bij de primaire preventie rugklachten en de secundaire preventie rugklachten (flexierugklachten die ontstaan zijn en/of verergeren door belastingen waarbij de rug maximaal gebogen wordt). Lees daarvoor de artikelen:
1. Visuele Instructie bij primair discogene aandoeningen. Bert Bruggeman en Jan Bruggeman. Nederlands tijdschrift voor fysiotherapie 12/1982,
2. Rugscholing door de fysiotherapeut, J.H. van Dieën, Bert Bruggeman en Jan Bruggeman. Nederlands tijdschrift voor fysiotherapie 6/1988
3. Anulusdistorsie en enkeldistorsie. R. Willemsen, Bert en Jan Bruggeman. Nederlands tijdschrift voor fysiotherapie 12/1988
4. Rugscholing of behandeling, deel II”. Bert en jan Bruggeman, Fysio 2000, vol 1, nr. 2
5. en een scala aan andere artikelen die te vinden zij op Researchgate met de link: https://www.researchgate.net/profile/Bert_Bruggeman
De nucleus is bij rugklachten
de kern van de zaak
Steeds werd door STEP – op basis van o.a. wetenschappelijk onderzoek van Nachemson en Adams & Hutton (1 t/m 5) gewezen op de belangrijke rol van de nucleus bij het ontstaan en recidiveren van rugklachten als spit, ischias en hernia, waarvan afbeelding 1 en 2 goede voorbeeld.
STEP luisterde niet alléén naar wetenschappers maar vooral ook naar de signalen en verhalen van mensen met rugklachten die aangaven dat:
1. zij de rugklachten opgelopen hebben in houdingen met maximale rugbuiging
2. de huidige rugklachten vooral verergerden door houdingen waarbij de rug flink gebogen werd.
STEP ontwikkelde op basis van gegevens uit wetenschappelijk onderzoek en de feedback van patiënten uit de dagelijkse fysiotherapie praktijk haar rugschool BackPerfect® waarin de STEP GewichtHeffersTechnieken de hoofdrol spelen.
Breed gedragen werd de visie van STEP echter niet. Menig Nederlandse wetenschapper riep dat het niets uitmaakte hoe je tilde en dat je de rug best in maximale gebogen houdingen mocht belasten (6). En er wordt zelfs heden ten dage door Nederlandse wetenschappers verkondigd dat rugscholing geen zin heeft en dat het niets uitmaakt hoe je tilt (7,8).
Deze wetenschappers moeten op hun schreden terugkomen nu de visie van STEP breed wetenschappelijk wordt bevestigd naar aanleiding van een onderzoek over hernia’s bij astronauten (9).
Veel meer hernia’s bij astronauten
Hernia’s blijken 2,8 maal zoveel voor te komen bij astronauten (9). Een tiental vooraanstaande europese wetenschappers (afb. 3) wijt dit vooral aan versterkte hydratie van de nucleus pulposus (afb. 4) en daardoor verhoogde belastingen van het achterste deel van de tussenwervelschijf in houdingen met veel rugbuig
ing (10).
Lees meer en literatuur: